Żal mi ciebie, niebogo – mówił dąb do trzciny –
Wszak to lada ciężar dla takiej drobniutkiej ptaszyny,
Lada wietrzyk, co muśnie stawu gładkie wody,
Źdźbła twoje chyli ku ziemi.
Mnie wiąz i buk zazdroszczą siły i urody,
Bo prawie chmur dosięgam konary swoimi
I stawiając wichrom nieugięte czoło,
Jako opoka stoję niewzruszony.
Wiec też bezpiecznie wśród mojego cienia,
Krzewy i kwiaty rosną naokoło.
Nie skąpiłbym i tobie ojcowskiej ochrony,
Lecz sadowisz się zwykle w pobliżu strumienia,
Na stawach, gdzie swą władzę wicher rozpościera,
A moje nie sięgną dłonie.
Twa litość – rzecze trzcina – jak widzę, jest szczera,
Bądź jednak bez obawy. Gdy wicher zawieje,
Równie jak ty, a może lepiej, się obronię:
Burza mnie zegnie, ale nie połamie.
Wiem, że złotych losów koleje
Zwalczało dotąd twe potężne ramię,
Ale czekajmy końca. Wtem wicher się zrywa,
Ze stref północnych burza nadciąga straszliwa.
Dąb stoi niezachwiany, trzcina się kołysze.
Uszła zguby; a olbrzym, co mniemał w swej pysze,
Że stopą sięga piekieł, a głową niebiosów,
Padł wkrótce od zdwojonych huraganu ciosów.
Zdjęcie powyższe zostało zaczerpnięte z raportu MAK i przedstawia rzekomą pierwszą ofiarę lotu koszącego TU-154M w dniu 10 kwietnia 2010. Rzekomą ofiarą jest brzoza oddalona 1100 metrów od progu pasa lotniska Siewiernyj w Smoleńsku ( str.74 – fig 26).
Poniżej pokazałem wierzchołek tej brzozy z urwanymi konarami i gałęziami (w czerwonych obwódkach).
931 metrów od progu pasa według raportu MAK tupolew miał skosić grupę młodych brzózek na wysokości 4,1 metra. Raport MAK nie zamieścił fotografii tych drzew (jest tylko w zestawieniu tabelarycznym na stronie 83). Nie ma ich też w raporcie KBWL LP. Pojawiają się za to w załączniku czwartym do tego raportu na stronie 282.
Tutaj również zaznaczyłem w kolorowych obwódkach urwane konary tych drzew.
Na wschodnim skraju działki Bodina uszkodzeniu uległa grupa drzew. Zaznaczyłem je również w czerwonych obwódkach.
Przyglądając się uważnie tym zdjęciom, co się rzuca w oczy?
Wiotkie gałęzie znajdujące się znacznie powyżej miejsca złamań grubszych gałęzi i konarów nie zostały ścięte przez skrzydło lecącego tupolewa. Jaki stąd wniosek? Rządowy samolot był znacznie wyżej, niż to nam próbuje wmówić raport MAK i raport KBWL LP, a uszkodzenia smoleńskiej botaniki nastąpiły nie na wskutek fizycznego kontaktu samolotu z nią, lecz od gazów spalinowych wchodzących na moc startową jego silników.
A bajkę "Dąb i trzcina” - Jean de La Fontaine’a dedykuje w piąta rocznicę katastrofy smoleńskiej czołowemu rządowemu propagandziście – dr Maciejowi Laskowi.
