Trajektoria ostatnich 120 sekund lotu PFL-101 w dniach: 07 i 10 kwietnia 2010
Pierwszy zejście z wysokości kręgu (500m) rozpoczął mjr A. Protasiuk w odległości 7,2 km od progu pasa DS26 lotniska Siewiernyj w Smoleńsku. Na ilustracji poniżej (wykresy wysokości radiowych PFL-101 z lotów w dniach 07 i 10 kwietnia 2010) zaznaczono jako punkt P. Mając świadomość, że jest nad ścieżką, rozpoczął zniżanie w tempie 7m/sek.
Ppłk B. Stroiński zejście z wysokości kręgu "rozpoczął" 15 sekund wcześniej, 8,4 km od progu pasa DS26, będąc nieznacznie nad ścieżką 3º10’, zadając prędkość pionową samolotu 4,2m/sek. Znaczna różnica w prędkościach zniżania obu pilotów spowodowała, ze mjr Protasiuk „dogonił” ppłk Stroińskiego po 26 sekundach, 5,5 km od progu pasa DS26 (punkt W na ilustracji).
Mjr Protasiuk kontynuował zniżanie, zwiększając nawet prędkość pionową do 7,3 m/sek., zaś ppłk Stroiński kontynuował podejście z tą samą zadaną kilkadziesiąt sekund wcześniej prędkością pionową. To spowodowało, że PFL-101 podpułkownika znalazł się kilkadziesiąt metrów pod ścieżką zniżania wykreowaną przez mjr Protasiuka.
4,5 km od progu pasa DS26 ppłk Stroiński zwiększył prędkość zniżania o 3m/sek., z 4,2 na 7,2m/sek. (od punktu S1). To sprawiło, że odległość w pionie pomiędzy nim, a mjr Protasiukiem do trzeciego km od progu DS26 się nie zmieniała i wynosiła około 30 metrów.
3 km przed progiem pasa DS26 ppłk Stroiński zredukował prędkość pionową z 7,2 do 4,6 m/sek. Tymczasem tupolew pilotowany przez mjr Protasiuka dalej kontynuował zniżanie z prędkością ponad 7m/sek. Trajektorie ostatnich kilkudziesięciu sekund lotu PFL-101 w dniach 07 i 10 kwietnia 2010 pokazana jest na poniższej ilustracji. Myślę, że nie wymaga ona komentarza, z wyjątkiem jednego – ppłk B. Stroińskiego:
„Musiało się zdarzyć co niesamowicie ekstremalnego, że do tego doszło. Albo nastąpiła usterka techniczna samolotu.(...) Oni mieli nienaturalnie dużą prędkość opadania. Teoretycznie można by założyć, iż doszło do zablokowania sterów. Niestety raport Millera niewiele tu wyjaśnia.”
